Ang pinakabagong teorya kung paano gumawa ng pamumuhunang pagpapasya kapag ang hinaharap ay hindi tiyak, na pumapantay sa pagitan ng tunay na ekonomiya at ang gamit at kahalagahan ng pananalaping pagpipilian. Ito ay nagiging mas sunod samoda sa mga negosyong paaralan at kahit sa mga konsehong silid. Sinabi ng teorya ng tradisyunal na pamumuhunan na kapag ang kumpanya ay nagsuri ng ipinanukalang proyekto, dapat nitong kalkulahin ang neto ng halaga ng proyekto NPV) at kung ito ay positibo,ipagpatuloy. Ipinalalagay ng tunay na pagpipilan na ang mga kumpanya ay dapat ding magkaroon ng ibang pagpipilian kung kailan mamumuhunan. Sa madaling salita, ang proyekto is tulad ng pagpipilian: mayroong oportunidad, ngunit hindi tungkuling upang magpatuloy nito. Bilang pananalaping pagpipilian, ang kawili-wiling tanong ay kapag ginamit ang pagpipilian: tiyak na hindi kapat walang pera ( ang halaga ng pamumuhunan ay lumabis sa benepisyo). Ang pananalaping pagpipilian ay hindi kinakailangang gamitin sa oras na sila ay may pera( ang benepisyo mula sa paggamit ng lumabis na gastos). Mas makabubuting maghitnay hanggang sa malugmog sila sa pera (ang benepisyo ay mas mataas sa gastos). gayon din, ang mga kumpanya ay hindi kinakailangang mamuhunan sa oras na ang proyeto may magkaroon ng positibong NPV. Maaari itong maghintay na bayaran. Karamihan ng mga pagkakataong pamumuhunan ng mga kumpanya ay inimbid sa kanila ang maraming pangangasiwang pagpipilian. Halimbawa, pagkonsidera ng kumpanya ng langis na ang mga nangangasiwa ay nag-iisip na nakatuklas sila ng bukid ng langis,ngunit hindi nila tiyak kung gaano karaming langis ang laman at ano ang magiging presyo ng langis sa oras na nagsimula silang magbomba. Unang pagpipilian: bumili o umupa ng lupa at magsiyasat? Pangalawang pagpipilian: kapag nakakita sila ng langis, magsisimulang magbomba? Kung gumamit man ng mga pagpipiliang ito ay depende sa presyo ng langis at ano ang gagawin dito sa hinaharap. Dahil ang presyo ng langis ay pabago-bago ang pagtaas, hindi ito magiging maganda upang ipagpatuloy ang produksiyon hanggang ang presyo ng langis ay mas mataas sa presyo kung saan ang teorya ng tradisyunal na pamumuhunan ay magsabi na ang NPV ay positibo at magbibigay ng hudyat sa pamumuhunan. Ang mga pagpipilian sa tunay na mga ari-arian ay gumagana na parang pagpipilian sa pananalapi (ang pinagsamang pamimimilian,pahayag) Ang pagkakatulad ay tulad ng maaari silang pahalagahan kahit na sa teorya sangayon sa parehong pamamaraan. Sa kaso ng kumpanya ng langis, halimbawa, ang halaga ng lupa ay tumutugon sa paunang bayad sa tawag na pagpipilian (karapatang bumili), at ang karagdagang pamumuhunan na kinakailangan upang makapagsimula ng produksiyon sa ginagamit na halaga (ang pera na dapat bayaran kapag ang pagpipilian ay ginamit). Sa mga pagpipiliang pampinansiyal, mas matagal na ang pagpipilian ay nagtatagal bago ito mawalan ng bisa at mas pabago-bago ang halaga ng batayang ari-arian, (sa kasong ito ng langis) mas nagiging mahalaga ang pagpipilian. Ito ang teorya Sa paggamit, ang pagpipilian ng presyong pampinansiyal ay madalas madaya at ang pagpapahala sa tunay na pagpipilian ay mahirap mapanatili.